استفاده از تحریک جریان مستقیم جهت بررسی نقش هر یک از نیمکره‌های مغز در یادگیری و کنترل حرکت دسترسی

مقدمه: تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای می‌تواند سبب بهبود یا اختلال عملکرد مغز شود. این ویژگی tDCS را به ابزاری تبدیل کرده است که می‌تواند جهت ارزیابی تخصص عمل یافتگی نیمکره‌ای در برنامه‌ریزی حرکتی و دقت رسیدن به هدف به‌عنوان اجزا یادگیری و کنترل حرکتی استفاده شود. مواد و روش‌ها: دو مطالعه متفاوت طراحی شده است. 53 نفر دانشجوی مرد (1/61±21/34سال) و 43 نفر دانشجوی مرد (1/578±20/442) در مطالعات اول و دوم به ترتیب شرکت کردند. شرکت‌کننده‌ها به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند. نواحی C3/C4 و F3/F4 به ترتیب در مطالعات اول و دوم با جریان 2 میلی‌آمپر تحریک شدند. آزمون Repeated Measure جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: در آزمایش اول، برنامه‌ریزی حرکتی گروه Left M1 (تحریک آندی چپ/کاتدی راست) به طور معنی‌داری در مقایسه با سایر گروه‌ها بهبود یافت. در آزمایش دوم، دقت رسیدن به هدف گروه قشر پیش -پیشانی -خلفی -جانبی (تحریک کاتدی راست/آندی چپ) به صورت معنی‌داری در مقایسه با سایر گروه‌ها کاهش یافت. نتیجه‌گیری: داده‌های ما پیشنهاد می‌کند که نیمکره چپ در برنامه‌ریزی حرکتی تخصص یافته است در حالی که نیمکره راست برای دقت رسیدن به هدف تخصص یافته است. این نتایج با فرضیه هیبریدی کنترل حرکت قابل تفسیر است.